Que les villes s’allument dans le soir

Πως ανάβουν οι πόλεις το βράδυ...

οι πόλεις του Νότου που θα βρεθούμε

με τον ζεστό σιρόκο να φυσάει

και τα φώτα της Μεσσίνα που θα μας κάψουν τα μάτια

Ένα όνειρο νομίζω πως είδα

από μια Φέστα των νέων

κει που όλοι μαζί χορεύαμε στις πλατείες

και αγκαλιά χαμογελούσαμε στη νύχτα

Υπάρχει κάτι από θρίαμβο στον αέρα

ένα παράξενο καλοκαίρι που θα λαμπρύνει το κεφάλι μας

χρώματα βάφουν τα ρούχα μας

και τα μαλλιά μας πλέκουν την αλμύρα

Οι μικρές παραλίες στη γιορτή των νέων

για άλλη μια φορά δεν ξεχνώ

την καταιγίδα

και τη θάλασσα κύματα

τη γλυκιά σύγχυση στη κατηφόρα της Αμάλφης

Μπριγκάντης της ζωής λοιπόν

για τους χρόνους που θα περάσουν

τραγούδι για την ηδονή και την χαρά

για τ' ασυναρμολόγητο δέος

και τη γιορτή των τρελών που λίγο θα κρατήσει