Αέναο σπίτι

Το Αέανον σπίτι της.
Το όραμα μιας κατοικίας που υποκύπτει στη φθορά. Υγρασίες και ζωντανές μούχλες στάζουν από το ταβάνι. Μυρωδιά μουχλιασμένων φαγητών και έντομα έρπουν. Σκεύη που παρατήθηκαν σε ανομοιογες θέσεις και βρίθουν τώρα πράσινο-άσπρου μύκητα. Κομμάτια κοκάλα μισοφαγωμένα από κοπάδια γάτών που δεν είναι πια εδώ, απωθημένες από τη παρακμή του μέρους. Η εγκατάλειψη στο μεγαλείο της. Η αρχαιότητα στην πραγματική της φύση, πριν πέσει το χώμα πάνω της και την εξυγιάνει, την αποστειρώσει. Ενετική κληρονομιά που έζησε ως εδώ χάρη σε καλλιτεχνικά πείσματα. Και τώρα παραπαίει.

Στη Κατερίνα Φ.