Σερβος μαθητής

Σέρβος μαθητής

πτώμα στην αγορά

Σάββατο μεσημέρι

Καθώς παράμερα πουλούσαν φρούτα και κρέατα

Το σκέπασαν λευκά μα πότισε απ’ το αίμα

δυο πόδια που φάνηκαν στην άκρη του σεντονιού

Τα είδα απ’ το λεωφορείο

καθώς αναρωτιόμουνα γιατί αργεί η κίνηση

Το βράδυ φύσαγε ψυχρά στη λεωφόρο

και τα κεριά που 'χαν αφήσει έσβηναν

Κανείς δε θα τα θυμάται τη λάμψη που ‘χανε

Ούτε η λουσμένη η παραλία

ούτε τα πολυσύχναστα πεζοδρόμια

Όμως σαν κάτι οξύ να διαπερνά τη μνήμη μου

όταν δυο πόδια όπως δε θα ‘πρεπε να είναι θυμάμαι

Μέρα μεσημέρι πτώμα στην αγορά

και φαύλη η ζωή να κρατά πιστόλι.

Στον Μάρκο Μπουλάτοβιτς